Katrin Cartlidge została wybrana do roli Very, ale musiała opuścić plan zdjęciowy z powodów zdrowotnych.
Lars von Trier napisał rolę Grace specjalnie z myślą o Nicole Kidman. Zanim ją spotkał, przeczytał wywiad, w którym wyraziła chęć współpracy z nim i stworzył dla niej ten film.
Na początku filmu kurtka Tom Edisona jest pomiędzy ujęciami na zmianę rozpięta, zapięta na jeden lub na trzy guziki.
Po przemowie do mieszkańców miasteczka Grace wychodzi na świeżo spadły śnieg. Nikt nie wychodzi za nią z pomieszczenia, nikogo nie ma w zasięgu wielu mil, a jednak na ziemi widać różne ślady stóp.
Kiedy Tom gra w warcaby z Billem i wykonuje ostatni, zwycięski ruch, ujęcie zmienia się i pionki są ustawione inaczej niż wcześniej.
Gdy Jack McKay przyznaje, że jest niewidomy, mówi o zjawisku, na które w Szwajcarii mówi się "Alpengulen". Poprawna nazwa to "Alpenglühen".
Po tym, jak Grace dostaje pozwolenie na zostanie w Dogville, Tom oprowadza ją po okolicy i udziela jej kilku informacji o jej mieszkańcach. Mówi między innymi, że Ben odwiedza dom publiczny raz w miesiącu, ale później, gdy Ben gwałci Grace, przyznaje, że chodzi tam raz w tygodniu.
Kiedy Chuck zdejmuje szalik z szyi Grace, pojawia się on ponownie dwa ujęcia później, a następnie znika.
Po zgromadzeniu, na którym Grace przemawia do mieszkańców Dogville, zadziwiająco sprawnie wraca do domu przykuta łańcuchem do koła, które miało być tak ciężkie, by ledwo mogła się poruszać.
Przed kolacją w dzień Święta Dziękczynienia powietrze jest pełne ziaren, o których mówi się, że wiatr przywiał je z daleko położonych łąk. Wszystkie ziarna spadają jednak na ziemię zupełnie pionowo jak śnieg w bezwietrzny dzień i nic nie wskazuje na to, że przywiał je wiatr. Poza tym, gdy mieszkańcy Dogville siadają do posiłku, ziarna znikają pomiędzy ujęciami.
Film realizowano w Trollhättan (Szwecja) oraz w Hvidovre w Danii.
Dogville jest pierwszą częścią trylogii "USA - Land of Opportunities".
Sławna wprowadzająca scena w Dogville widziana z góry była tak naprawdę wygenerowana komputerowo ze 156 oddzielnych ujęć. Sufit w studiu nie był dość wysoki, aby zrobić jedno, szerokie ujęcie.
Zdjęcia pokazane w końcowych napisach pochodzą z książki Jacob'a Holdits'a "American Pictures".
Lars von Trier postanowił zrobić trylogię o Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, ale jest to kraj, w którym on sam nigdy nie był. Gdy w USA głośno mówiono o antyamerykańskim wydźwięku "Dogville", Trier powtarzał, że nie ma antyamerykańskich poglądów. Po prostu trylogia "U-S-A" ma pokazywać Stany widziane oczyma człowieka, który swoją wiedzę o nich czerpie z filmów i innych mediów, ale w tym kraju nigdy nie postawił stopy.
W filmie znajduje się nawiązanie do "Ballade von der Seeraeuber-Jenny" ("Pirate Jenny" lub "Dreams of a Kitchenmaid") Bertolta Brechta z "Threepenny Opera". Grace używa raz cytatu z tej piosenki, kiedy mówi, że nadchodzącej nocy nikt nie będzie spał w jej łóżku ("es wird keiner mehr drin schlafen in dieser Nacht").
Znalazł się na 2 miejscu najlepszych filmów 2004 roku w głosowaniu przeprowadzonym przez serwis "Guardian Unlimited".
Nicole Kidman bardzo mało komunikowała się z resztą ekipy, poza koniecznymi sprawami. Natomiast przywitała ekipę szampanem i kawiorem i sprowadziła do Meksyku kucharzy, by gotowali dla wszystkich.
Paul Bettany nie chciał grać Toma Edisona, ponieważ zdjęcia kręcono w Szwecji. Ale jego przyjaciel Stellan Skarsgård powiedział, że u Larsa von Triera pracuje się tak zabawnie, że straci coś nadzwyczajnego, jeżeli odmówi. Gdy w połowie kręcenia filmu Bettany zapytał, kiedy się zabawa zacznie, Skarsgård odpowiedział, że skłamał, bo nie chciał być tam sam.
Na życzenie dystrybutorów we Włoszech, asystent reżysera Anders Refn obciął prawie 45 minut filmu. Ta wersja została zaakceptowana i zatwierdzona przez Larsa von Triera.
Film jest poświęcony pamięci Katrin Cartlidge, która miała w nim grać Verę.
Zdjęcia do filmu powstały pomiędzy 10 styczniem 2002 roku, a 3 marca 2002 roku.